Czas  święty dla nas

Święte Triduum Paschalne Męki i Zmartwychwstania Pańskiego jaśnieje jako szczyt roku liturgicznego. Rozpoczyna się ono  od wieczornej Mszy Wieczerzy Pańskiej, ma swoje centrum w Wigilii Paschalnej i kończy się nieszporami Niedzieli Zmartwychwstania. Żeby dobrze i odpowiedzialnie głosić Słowo Boże w tych dniach, żeby owocnie go słuchać, żeby się nie powtarzać i nie spłycać świętych tajemnic, należy mieć ogólną wizję liturgii Słowa i dobrze znać teologiczną specyfikę każdego dnia.
W Triduum możemy wyróżnić cztery wyraźne bloki: blok pierwszy - Msza Wieczerzy Pańskiej; blok drugi - liturgia Wielkiego Piątku; blok trzeci - Wigilia Paschalna; blok czwarty - Niedziela Wielkanocna. Te cztery bloki łączą się jednak ze sobą: "Msza św. Wielkiego Czwartku jest jakby «sakramentalnym prologiem» celebracji i zarazem obrzędowym przekazem całego i jedynego Misterium Paschalnego. Uobecnia ona, pod osłoną sakramentalnych znaków, to samo misterium śmierci Jezusa, które upamiętnimy w liturgii Wielkiego Piątku. Wielki Piątek i Wielka Sobota to dni, w czasie których Kościół nie sprawuje Eucharystii. Wigilia Paschalna, rozpoczynająca się po zapadnięciu nocy Wielkiej Soboty, należy już do Niedzieli Zmartwychwstania i stanowi moment kulminacyjny całego Paschalnego Triduum. Zachęcam do przeżycia tych Wielkich dni, które uobecniają całą teologie zbawienia człowieka.

                                 Wasz Pasterz Grzegorz