Pokój i Dobro! 6.05.2013
Bądź pozdrowiona, Pani, święta Królowo,
Święta Boża Rodzicielko, Maryjo,
która jesteś Dziewicą, uczynioną Kościołem.
Tymi słowami przed ośmioma wiekami modlił się do Maryi święty Franciszek z Asyżu.
Przypominając tę modlitwę wchodzimy w maryjną atmosferę maja. W Jerozolimie, podobnie jak w
Polsce, rozpoczęliśmy tradycyjne majówki, które przez śpiew litanii loretańskiej oraz rozważania
przymiotów Dziewicy z Nazaretu, wybranej przez Boga na Matkę Jezusa Chrystusa wyrażają naszą
cześć i miłość do Matki Bożej.
W pierwszym dniu maja uczciliśmy św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny, a w
dniu 3 maja celebrowaliśmy uroczystość Matki Bożej, Królowej Polski. Tradycyjnie w Jerozolimie
została zorganizowana Msza Święta za Ojczyznę. Jerozolimską modlitwę za Polskę zainicjował
książę Roman Stanisław Sanguszko podczas swojej dziękczynnej pielgrzymki do Ziemi Świętej w
1847 roku. Po szczęśliwym powrocie z 14 letniego zesłania na Sybir za głęboką religijność i ducha
patriotycznego, książę Sanguszko, określany przez kroniki przydomkiem „Sybirak”, wybrał się na
pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Świadectwem jego obecności w Ojczyźnie Chrystusa jest wotywny
kielich ofiarowany do bazyliki Grobu Świętego w Jerozolimie z łacińskim napisem Dar polskiego
wygnańca Rok Pański 1847 (Votum exulum Polonorum A.D. 1847) oraz fundacja Mszy świętej w
intencji Polski, która każdego roku, w dniu 3-go maja, jest sprawowana przy Bożym Grobie przez
polskiego franciszkanina z Kustodii Ziemi Świętej.
Kontynuując ponad 160 letnią tradycję odprawiania w Jerozolimie Mszy świętej pro Polonia
w tym roku w związku z przypadającym w dniu 3 maja prawosławnym Wielkim Piątkiem
uroczysta eucharystia została zaplanowana na godz. 11 w kaplicy Najświętszego Sakramentu w
bazylice Zmartwychwstania. Jednak tłumy prawosławnych pątników pragnących nawiedzić
Kalwarię i Boży Grób kontrolowanych przez setki izraelskich policjantów uniemożliwimy nam
Polakom dotarcie do bazyliki. Podjęliśmy więc decyzję o przeniesieniu celebracji do znajdującego
się w sąsiedztwie franciszkańskiego kościoła Najświętszego Zbawiciela.
Do uroczystej koncelebry włączyło się kilkunastu kapłanów pielgrzymów oraz misjonarzy,
profesorów i studentów przebywających w Jerozolimie. Okolicznościowe kazanie wygłosił o.
jubilat Nikodem Gdyk OFM, wice komisarz Komisariatu Ziemi Świętej z Krakowa. O. Nikodem w
tym roku będzie obchodził 25 lecie święceń kapłańskich, które otrzymał w Jerozolimie, w kościele
Najświętszego Zbawiciela 29 czerwca 1988 roku. Witając przybyłe siostry zakonne, wolontariuszy,
licznych pielgrzymów oraz przedstawicieli polskiej ambasady w Tel Awiwie na czele z panem
ambasadorem Jackiem Chodorowiczem powiedział: „Dzisiaj, gromadzi nas tutaj wszystkich,
Polaków, Matka Boża – Pani z Jasnej Góry w Jej częstochowskim obrazie, o smagłej, oliwkowej,
jakby opalonej palestyńskim słońcem twarzy”. Obok ambony skąd przemawiał kaznodzieja przy
paschale symbolizującym zmartwychwstałego Pana była wystawiona ikona Czarnej Madonny.
Dekoracyjną kompozycję stanowiła biało-czerwona flaga oraz bukiet róż w narodowych barwach.
Medytacja o. Nikodema miała historyczne i teologiczne wątki. W kontekście uroczystości
Królowej Polski i Konstytucji 3-go Maja przypomniał relację jaką ponad sto lat temu pozostawił
nam o. Zygmunt Janicki, organizator pierwszej polskiej pielgrzymki do ziemskiej Ojczyzny
Chrystusa w 1907 r. Wówczas z ramienia Komisariatu Ziemi Świętej w Galicji, przybyło do
Jerozolimy prawie pięciuset naszych Rodaków, z trzech zaborów, aby przy pustym Grobie Bożym,
modlić się o rychłe zmartwychwstanie Polski. „Pielgrzymka nasza – wspominał o. Janicki –
sposobiła się do uroczystego pochodu, gdy z dworca kolejowego w Jerozolimie mieliśmy iść do
Grobu Chrystusa. Na czele jej rozwinięto sztandar z wizerunkiem Tej, co Jasnej broni Częstochowy
i podobizną św. Kazimierza, co na chwałę Polskiej Korony Królowej śpiewał w komnatach
królewskich: «Póki żyję, niech Maryję wielbi dusza moja»”.
Nawiązując do przeżywanego Roku Wiary o. kaznodzieja podkreślił, że „prawdziwa wiara,
choćby była tak maleńka jak ziarno gorczycy może przenosić góry i drzewa. Górą i drzewem dla
człowieka wierzącego są trudności i przeszkody stojące na drodze do ostatecznego celu – do
osiągnięcia Królestwa niebieskiego. Na tej drodze – dodał – przewodniczką jest nam Maryja, Matka
Boża, nasza Pani Częstochowska i Królowa Polski. Maryja z Nazaretu z matczyną miłością
napomina: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. To znaczy, miejcie nadzieję, ufność i wiarę,
jak ziarnko gorczycy… Bądźcie odważni i wierzcie w Ewangelię (por. Mk 1,15), bądźcie
świadkami Chrystusowego Zmartwychwstania”.
Przy ołtarzu obok wizerunku Częstochowskiej ikony – Królowej Polski stała również piękna
figura Matki Bożej, przygotowana na majowe nabożeństwa odprawiane codziennie przez lokalną
wspólnotę parafii jerozolimskiej. Patrząc na kobierzec kwiatów ustawiony przy Matce Bożej
spontanicznie nasuwały się słowa maryjnej pieśni: „Chwalcie łąki umajone, góry, doliny zielone.
Chwalcie, cieniste gaiki, źródła i kręte strumyki.”. I choć w Ziemi Świętej gorące słońce wypaliło
już wiosenne łąki, a góry i doliny mają pożółkły kolor maryjna pobożność tutejszych chrześcijan
roznieca w sercach radość życia, kontemplując Tę, która jest najpiękniejszym „Kwiatem” Ziemi
Świętej i najmilszą Bogu wonią.
Przeżywając prawosławną Wielkanoc kontynuujemy radość spotkania ze Zmartwychwstałym
Panem, na wzór Maryi i apostołów. Christos anesti! – Christos Woskriesie! – Chrystus
zmartwychwstał. Alleluja!
J. Kraj OFM
Jerusalem - Israel
|
